Imię: Fearghall
Rasa: Człowiek
Profesja: Zabójca
Wiek: 18
Sakiewka: 200

Umiejętności:
/Główne/
- czytanie i pisanie
/Złodziejskie/
- skradanie się (podstawowa)
- otwieranie zamków
/Fizyczne/
- akrobatyka
- kocia zwinność

Przedmioty:
- Sztylety (6) - są przystosowane do zarówna rzucania nimi jak i walki w zwarciu. Solidnie wykonanie, ale nie są dobrej jakości.
- Skórzany pancerz - zwykły skórzany pancerz, nie sprawiający problemu w poruszaniu i do tego wygodny. Jest koloru ciemno zielonego.
- Ubiór - komponujący się z pancerzem. Dodatkowo w jego skład wchodzi kaptur i chusta zasłaniająca twarz (prócz oczu).
- Wytrychy (6) - dobrej jakości, wszystkie są przyczepione do żelaznego kółeczka.
- Lina z hakiem - posiada aż 7 metrów długości.

Opis Postaci:

Fearghall jest chłopakiem o wysokim wzroście (1.80) i dobrze zbudowanym ciele. Ma czarne włosy, błękitne oczy i bladą, a nawet szarawą cerę. Jego ciało posiada liczne blizny, spowodowane ciężkim życiem, jednakże na twarzy można zauważyć, że jego rysy są łagodne i delikatne. Nie wielu o tym wie, ponieważ mężczyzna często skrywa swoje ciało pod ubiorem i skórzanym pancerzem, a twarz pod kapturem i chustą. Uwielbia kolor zielony i jego odcienie, więc jego ubiór jest najczęściej tego koloru.
Jego postawa jest zawsze wyprostowana i czujna. Chodzi krokiem luźnym, szybkim i sprężystym. Jest to postać cicha i małomówna, jednakże posiadająca swoje zdanie, nie będąca łatwa do zastraszenia i posiadająca dość elastyczny umysł. Jest cierpliwy i konsekwentny, ciężko go obrazić. Rzadko, a nawet wcale nie odpowiada na zniewagi, co często można odebrać jako słabość. Rzadko się uśmiecha, na twarzy jego często gości smutek. Sprawia więc wrażenie bardzo wycofanego człowieka, którego często się lekceważy jednak posiadającego jakiś nieznany nikomu sekret. Dla Fearghall' a to nic nie znaczy, bo w zawodzie, który wykonuje woli być nierozpoznawalny.
Młodzieniec nie wyznaje żadnych bóstw. Nie jest jednak ateistą.


Historia:

Nie wie gdzie się urodził. Nie wie nawet kim byli jego rodzice. Całym prawie jego życiem była ulica. Wychowywał się w rynsztoku, tu znajdował pożywienie, mył się i dostał pierwszy łomot. Jedynie co go trzymało przy życiu to chęć przetrwania.
Dorastał wraz z innymi podobnymi mu rówieśnikami, z bezdomnymi, ze szczurami, kotami i psami. Żył z nimi na równi z równym, walczył o dosłownie wszystko. Bo ulica rządziła się własnymi prawami.
Jedynie co zapamiętał z tego żałosnego życia to sukcesy. To tutaj nauczył się czytać i pisać od jakiegoś wyrzuconego na bruk uczonego. To tutaj nauczył się uciekać przed zagrożeniem, skutecznie go unikać i gubić.  ..
To tutaj spotkał osobę, która wybawiła go od tego piekła.
Był nim pewien mężczyzna. Złodziej. Uratował on chłopca przed strażnikami, którzy go ścigali za kradzież jedzenia. Młodzieniec nawet nie wiedział czemu go uratował. Od tego momentu żył normalnie, na kompletnie innej ulicy, w domu, w czystym łóżku... jedząc normalne jedzenie.
A mężczyzna nauczył go fachu złodziejskiego. Pokazał mu jak otwierać zamki, posługiwać się sztyletem i nim umiejętnie rzucać oraz jak dobrze się skradać. I nadał mu imię, Fearghall.
Chłopiec szybko się dostosował. Ale nie rozpieszczał się. Obawiał się, że może to trwać krótką chwilę, a nawet, że to sen... i że za chwilę znowu poczuje twardy grunt pod plecami i smród rynsztoku.
Wraz z Gunnar'em - bo tak miał na imię jego wybawiciel - okradali domy z kosztowności, przyjmowali zlecenia. W tym czasie Fearghall zabił pierwszy raz. O tym czynie długo nie mógł zapomnieć. Jednak następne zabójstwa wykonywał już bez cienia wątpliwości. Stracił blokady.
Pewnego dnia w końcu musiało się skończyć szczęście. Nauczyciela chłopca zabito podczas jednej z akcji. On sam ledwo się uratował.
To był znak by się ewakuować. Wziął to co najważniejsze... i ruszył dalej.
Ku nowemu celu, który tylko jemu był znany...



Zmiany w karcie postaci:
-